محیط صحنه، بیابانی و هوا گرم و خشک است؛ سکوتی سنگین حکم فرماست. نور صحنه روی گوشه
گوشه محیط به ترتیب قرار میگیرد. به ناگاه باد شدیدی میوزد و گرد و خاک بلند میشود؛ بوتههای
سست از جا در میآیند و به اطراف پراکنده میشوند. فضا تیره و دوباره روشن میشود. این بار صدای
نهر آب شنیده میشود؛ نوای دعا و مناجات در فضا گسترده میشود و لحظاتی بعد کاروانی متشکل از
زنان و مردان وارد صحنه میشوند. همه خسته به نظر میرسند..